Verslaving als geschenk » Blog Archive » waarom raak ik wel verslaafd en niet mijn buurman/vrouw?

waarom raak ik wel verslaafd en niet mijn buurman/vrouw?

Posted by Dees on februari 22, 2011
Geen rubriek

Werkgroep Buitenveldert, maandag 21 februari 2011, AJ Ernststraat 112, Amsterdam.

Opening door de gespreksleider om 20 uur, waarbij deze de aanwezigen welkom heet en aan de nieuwelingen de gespreksregels voorleest. Hierna wordt het gespreksonderwerp bepaalt op de vraag:

hoe komt het nou eigenlijk dat de ene mens wel en de andere niet verslaafd raakt?

Tijdens de hierop volgende gespreksronde worden de volgende opmerkingen genoteerd:

1. zelf heb ik heel lang ‘gewoon’ gebruikt – ik kon dat hanteren – achteraf kijkend denk ik: op enig moment had ik ‘t gewoon nodig om te functioneren – maakte toen ook met dat doel lunchafspraken – nam op den duur ook al ‘s ochtends in de auto een ‘middeltje’ ter versterking – hield dat een tijd vol – maar toch kwam ik een keer op een vergadering om half negen ‘s ochtends met borrels op en ben toen in de kliniek terecht gekomen – waarbij de bedrijfsarts de nodige voorbereidende contacten wist te leggen: kortom, toen ben ik over het randje gekukeld = ik had drank nodig om te kunnen functioneren…

2. bij mij zit ‘t ‘gewoon’ in m’n genen – dat wil zeggen: in mijn familie konden ‘ze’ ‘t ‘gewoon’ hanteren – m’n moeder stond ook achter ‘t buffet – heb later ook zelf een café gehad – zelfs daarover ook eens in de stukje in de krant gehad met de titel ‘die o zo lekkere rode draad….’ – heb die periode van m’n leven intensief gezopen – was bijna 40 jaar getrouwd – volop liegen en bedriegen – en toen barstte de bom, maar toen is ook wel ‘het kwartje gevallen’ om er wat aan te gaan doen!! – zo kwam ik 7 juli 2003 voor ‘t eerst naar de groep en heb sindsdien geen druppel meer gedronken – de tafel hier is eigenlijk mijn kliniek – na 9 maanden kwam de rust een beetje terug – ben ik weer getrouwd (met dezelfde vrouw) en heb een totaal ander leven gekregen – ben nog steeds erg blij met de gezette stap en hoop zo door te gaan – hoef niet meer te liegen – dank god op m’n blote knieen…

3. had vroeger sterk het gevoel te moeten ‘pleasen’ om zo erkenning te krijgen – thuis gaf drank geen probleem – het begon meer op ‘gezelligheids-feestjes’ – voelde me dan op den duur ‘lekkerder’ – maar maakte ook brokken in het huwelijk, want het liep uit de hand en zo ging ‘s avonds iedereen naar bed en bleef ik alleen achter met een fles – leefde op ‘t puntje van m’n tenen – of ik in een vicieuze cirkel naar beneden werd getrokken – heb toen de kliniek in Limburg gebeld en daar aansluitend zes weken gezeten – leerde daar ‘voelen’ – huilen – wilde ‘t gezin ook liever ‘laten’, maar zij wilden mij terug – ik heb daar ‘liefde’ gevonden – was zelf ‘t liegen en bedriegen ook ‘zat’, walgde van mezelf – heb nu een lekker gevoel – wel zijn er mensen met argus-ogen, die mij niet geloofden – ben trouwens zelfstandig in m’n werk geworden – ben ook om mezelf gaan geven – koester de tafel en de mensen – zij geven mij veel steun en ik ben daar blij mee!

4. ook in mijn familie zijn veel ‘drinkers’ – maar ‘problemen’ heb ik zelf eigenlijk niet – natuurlijk wel met kinderen en in het huwelijk – hoop dat de tijd alles zal ‘helen’………

5. ik heb een goede week gehad en verder niks te melden!

6. wil graag luisteren: ben hier voor ‘t eerst en moet ‘even’ wennen!

7. ik begon op m’n 15e in de horeca: werken en drinken – elke avond feest – trouwde en er kwamen twee kinderen – ik was chef geworden en kon niet meer zonder drank – mijn vader en opa konden er trouwens ook wat van….

8. mijn drinken is als een hobby gestart – ik was 26 bij de geboorte van mijn zoon en ben toen gestopt met blowen – maar de drank liep ‘gewoon’ door – heb die vooral gebruikt om te ‘vluchten’ en kon er steeds minder tegen – ben toen ook begonnen met coke – heb tenslotte de kliniek ‘gedaan’ – en verbaas me dat het nu eigenlijk ‘makkelijk’ gaat = ‘t gaat me goed af – ook ten opzichte van mijn vrouw en kinderen!!!

9. ben overtuigd dat ‘aanleg’ een belangrijke rol speelt, eigenlijk net zoals bij kanker – maar wat de trigger’ is blijft (voorlopig) onbekend – kennelijk moeilijk om daar de vinger op te leggen.

10. ik ben overtuigd dat een combinatie van factoren de doorslag geeft – ben zelf deel van een één-eiige tweeling – kennelijk toch verschillen aanleg of omstandigheden – ook komen wij uit een stabiel gezin – zelf voelde ik al op de middelbare school het gevaar van ‘wegslippen’ – ik maakte andere keuzes dan mijn 2-ling zus – trouwens ook een verkeerde keuze tav het huwelijk – kreeg vervolgens kanker met 8 operaties en een slecht perspectief – aansluitend brandde mijn bedrijf af – en toen wilde ik escapen – ik zag een zwart gat, zonder uitweg – de angst werd erger door de drank – uiteindelijk hebben familie en vrienden mij hier neergezet, kennelijk was ik er eerder niet aan toe, maar hier kreeg ik inzicht en heb de leidraad tot herstel gevonden – sterker: ook de weg om problemen op te lossen.

11. het heeft vrij lang geduurd voordat ik kon drinken zonder rillingen; mijn lichaam protesteerde kennelijk. Later is dat overgegaan – ook een kwestie van trainen denk ik. Ik raakte wel de weg compleet kwijt, maar bracht dat niet in verband met een begrip als ‘verslaving’. Uiteindelijk begon ik alles te verliezen: werk, huwelijk, gezondheid. En zo werd ik kennelijk rijp voor ‘de slacht’, dat wil zeggen: toen eindelijk iemand mij ronduit liet weten dat ik verslaafd was en mij bovendien de weg wees die ik zou moeten gaan, heb ik dat opeens kunnen vertalen in onmiddellijke actie, waarna het vervolg heel gewoon logisch en gezond herstel opleverde, zowel fysiek als van relaties. In dat verband bleken zowel de kliniek als de groep essentieele ‘bruggenhoofden’. Sindsdien zit ik wekelijks in de groep en geniet ‘met volle teugen’, altijd weer.

12. ik hield ook niet van drank – kom uit een autoritair, reactionair en intellectueel milieu – ik wilde echter ‘leven’ – vind dat trouwens ‘mooi’ gezegd van mijzelf – ben verhuisd naar een andere stad – kreeg ‘verkeerde’ vrienden – thuis werd niet gedronken, niet gerookt – wel heerste er discipline – denk dat het zoeken naar de juiste vorm mijn grootste aandacht had – vader is vorig jaar overleden: dat voelde als een bevrijding – ik wilde een luchtig verhaal maken – heb nu beter contact met mezelf – merk steeds vaker dat de geschiedenis zich herhaalt – maar ik wil vooral mijn eigen verhaal met accent op de inhoud – merk steeds meer dat geschiedenis zichzelf herhaalt – lijk zelf op mijn vader – hetzelfde geldt voor mijn eigen zoon…..

13. ik lijk veel op mijn vader, die ook dezelfde neiging had – veel schuldgevoel – moeilijke relatie met ouders – was toen redelijk vaak beneveld – een paar ijkpunten zijn voor mij: Eric Clapton, die van zijn oma een gitaar kreeg – kon die niet meer loslaten – als ik bijvoorbeeld een frikandel wil moet die ook een meter lang zijn – nu was ik op een begrafenis en heb dat kunnen volhouden – zonder onthoudingsverschijnselen – op een receptie eet ik nu mateloos groene taartjes – in de jaren ’60 ging ik naar de UTS (=technische school) en aansluitend uitspatten = dat zijn ijkpunten in hoge versnelling – ben toen zuivere wiet gaan gebruiken, vond dat beter dan drank – maar werd toen ook overgevoelig voor muziek – later werden de afkickperiodes langer en heftiger: 4 dagen op m’n knieen – daarom ook geen coke – bij mij is het mis gegaan op m’n werk – als ik uit eten ga sta ik versteld over hoe mensen kunnen ‘nippen’ – een glas vol drink ik als bier in 2 slokken – het geeft mij onrust om te proberen ‘sociaal’ te drinken – dan wordt dat ook een obsessie: een vriendin legde na een slok een bierviltje op het glas om ‘morgen’ verder te drinken….

14. mijn dank is overmatig geworden toen mijn relatie plotseling ‘over’ bleek – heb gelijk gebeld – kwam daarna in de detox in Haarlem – ben nog niet vrolijk – probeer op de been te blijven……

15. voel heel veel gelijkenis – ben overtuigd van het ‘ziekte’-karakter – heeft nix te maken met wilskracht – kan zelf niet meer stoppen na 1 glas drank – gewoon drinken om te drinken – vooral om eenzaamheid op te vullen – kan trouwens ook met andere middelen: coke, aandacht, internet, uitproberen – nieuwsgierigheid – wel/niet van jezelf houden – waarom wil ik dat mezelf aandoen? Heeft met heel veel factoren te maken – keuzes maken – ben zelf nu een week clean / is trouwens niet de eerste keer / ben in Limburg en de Brijder geweest: steeds maar falen – nu laatst de Jellinek/Surinameplein: je moet er toch immers alles voor over hebben – ze zeggen daar ‘AA’ is heilig – dus nu maar eerst hopen dat ‘t kan – heb veel goede hoop….

16. ik heb hier gestudeerd en woon in Rotterdam – ben later getrouwd en de politiek ingegaan: daar werd alles en veel aangeboden – kan er steeds minder tegen – zag een advertentie in de krant van ‘de Buitenveldert-beweging’, met een telefoonnummer en vermelding van de groep Rotterdam, maar die is kennelijk opgedroogd – drink nu zelf 2 glazen per avond – probeer toch niet te drinken’……

Afsluitende conclusie: aangezien we hier rond de tafel zitten met uitsluitend mensen die zelf verslaafd zijn geraakt, kunnen we niet vaststellen hoe het moet zijn om die ervaring te missen – wellicht past daarbij enig mededogen, want ‘zij’ weten niet wat ze hebben gemist. Dat geldt immers de rampen, maar ook de toppen!

Amsterdam, 22 februari 2011.

No comments yet.

Leave a comment

WP_Big_City

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.